O dobroczynnych skutkach zieleni w naszym życiu nie trzeba chyba mówić. Rozwiązania takie jak ogrodoterapia są stosowane na całym świecie w szpitalach, domach opieki społecznej, spokojnej starości, zakładach poprawczych, hospicjach oraz ośrodkach uzależnienia od narkotyków i alkoholu.
Ogrodoterapia lub hortiterapia – stosowana od dawna forma leczenia terapeutycznego oparta na naturalnym związku człowieka z przyrodą, jak również z korzystną reakcją na otaczające go środowisko przyrodnicze. Terapia może być uzupełnieniem tradycyjnej metody rehabilitacji i polega na biernym lub czynnym udziale człowieka w ogrodzie. Czynną formą hortiterapii może być praca pielęgnacyjna w ogrodzie.
W celu ułatwienia kontaktu z roślinami np. osobom poruszającym się na wózkach, w hortiterapii można stosować różne formy zieleni:
– podwyższenie rabat – umożliwi łatwy i bezpośredni kontakt fizyczny z rośliną. Takie rozwiązanie pozwala również na wzrokową bliskość człowieka z rośliną,
– ogrody wertykalne – dzięki pionowemu rozwiązaniu zastosowania roślin, możliwy jest dostęp do roślin zarówno z pozycji stojącej, jak i siedzącej. Dodatkowym atutem są walory estetyczne,
– wiszące donice z roślinami – możliwa jest regulacja wysokości donic,
– elementy nawierzchni – ścieżki ze zróżnicowanych materiałów, o różnej fakturze, kolorze, posiadające różne właściwości akustyczne. Bardzo ważne jest to w przypadku osób niewidomych, które postrzegają świat głównie posługując się zmysłem dotyku i słuchu.
W szpitalach przeprowadzono badania, z których wynika, że ogrodterapia łagodzi i redukuje wiele dolegliwości, a także poprawia kondycję ruchową, fizyczną, równowagę, zwiększa siłę mięśniową, jak również poprawia koncentrację, umiejętność pracy w grupie, obniża stres, napięcie i agresję.
Na podstawie „Hortiterapia – metodą uzupełniającą w fizjoterapii” , Lucyna Górska-Kłęk, Kamila Adamczyk, Krzysztof Sobiech